Vroeger ging ik vaak op groepsvakanties en eenmaal bestond de groep uit allemaal vrijgezellen. Je kan wel raden dat het vrij gezellig was. Na 3 jerrycannen wijn (rood, rosé en wit) ging het gesprek, na de BBQ, plots over de ideale man/vrouw en iedereen kwam aan de beurt om een omschrijving te geven. Uiteraard veel, wat ik noem, ‘all you need is love’ omschrijvingen. Die gaan zo van: goed uitzien, sportief, gevoel voor humor etc etc. U weet wel. Mijn omschrijving week wat af. Ik omschreef mijn ideale man als volgt: bouwvakker, liefst lang blond haar, tattoos geen probleem maar hij mag zeker niet slimmer zijn dan ik. De rest van de groep vormde 1 groot vraagteken want waarom zou B dit willen? Enige uitleg was op zijn plaats. Het geval was dat ik vond dat ik het best zelf kon allemaal, maar het lijkt mij zo lekker om na een rotdag op het werk thuis te komen en dat de bouwvakker dan zegt, ‘dag liefje hoe was het vandaag?’ Dat ik dan zou kan zeggen; ‘het was k*t’. En dat de bouwvakker dan niet vraagt ‘wat is er dan gebeurt?’ maar zijn brede armen om mij heen slaat en zegt ‘liefje, het komt allemaal goed’. DAT leek mij ideaal.
Het grappige was dat veel van de vrouwelijke deelnemers begrijpend knikte en 1 van de dames die al een omschrijving had gegeven vroeg of ze er nog op terug kon komen. De aanwezige heren snapten er niets van want het was ze wijsgemaakt dat ze meer gevoelig etc. moesten zijn bij een vrouw. Ik snap dat niet, wie zit daar nou op te wachten? Ten eerste, waar zijn de echte mannen dan gebleven? En ten tweede, dat kunnen we zelf veel beter.
Dit is een postje in het kader van de wijvenweek. Klik op wijvenblogs.be om te zien wat andere dames over dit onderwerp te melden hebben.