Maand: januari 2013

Dinsdag

Kom er net achter, al stukje voor dit blog schrijvende, dat ik beter niet kan schrijven op dinsdag. Op deze weekdag is elke week hommeles. Dat komt, op maandagavond prik ik medicatie om de MS op een afstand te houden. Door deze medicatie gaat mijn lichaamstemperatuur omhoog, kan ik een zweetaanval krijgen, hier een daar kan een spiertje niet meewerken, word ik stikchagrijnig en daardoor verdrietig en kan ik zelfs  misselijk worden. Helemaal niet gezellig dus.

Kan ik beter een foto van de, gisteren door mij gemaakte, sneeuwpop laten zien.

Sokken


Het liefst draag ik stevige schoenen, zeg maar, type wandelschoenen. Hoge wandelschoenen, geschikt voor in de bergen. Er zijn geen bergen in mijn directe omgeving. Mochten ze er plots wel zijn dan ben ik voorbereid. 
Ik mag deze schoenen niet aan naar sjieke gelegenheden. Zelfs niet op visite bij vrienden. Als ik dat tegen ze zeg zullen ze beweren dat het totaal geen probleem is als ik wel met dit schoeisel aan kom zetten. Ze liegen dat ze barsten en dat is erg lief. 
Andere schoenen betekend ook andere sokken. Wandelsokken, hoe ergonomisch gevormd dan ook, horen niet in een nettere schoen. 
Zwarte dunne sokken. Die heb ik gekocht. En dan volgt het probleem. 
Vriendlief heeft ook zwarte sokken. Nette zwarte sokken. Voor in nette schoenen die hij aan heeft naar zijn werk. Vriendlief voorziet vergissingen met betrekking tot de sokken en vreest chagrijnige bui als gevolg van strakke sokken met een daardoor afgeknepen bloedsomloop aan de onderkant van de benen. Ik voorzie een groter probleem. Namelijk het uitrekken van mijn sokken waardoor ze niet goed meer passen. 
Wat te doen?
Strikjes. Dat te doen. 

Project: kattentrap 2


‘Zeg B, hebben de katten enige inspraak over de kattentrap?’, zegt iemand tegen mij.
‘Hoezo?’, antwoord ik.
‘Nou, zij zijn degene die er gebruik van gaan maken dus ik dacht dat ze er wel wat over te melden zou hebben’.
Dat zou fraai zijn zeg. Dit zou betekenen dat katten een gegeven paard wel in de bek mogen kijken. Nou, ik dacht het niet. Dan kan je nog zo zacht en knuffelig en lief zijn en zacht tegen mij knorren en miauwen maar dat heeft geen invloed op hoe de kattentrap eruit gaat zien. Ik bepaal wat er gaat gebeuren. En dan heb ik het over de vorm van de trap, waar het ding psies komt te staan, de hoogte van de trap en de kleur van de trap. Daarbij, de poezebeesten steken geen poot uit om ook maar enigszins zelfs een klein beetje mee te helpen met de constructie van het gebeuren. Ik heb ze nog geen kwast zien vasthouden. Wel klagen dat dit niet kan omdat ze geen duim hebben. Nee, dan wat? Behulpzaam op het beste plekje van de bank liggen slapen. Is dat meehelpen? Nee. Ook daarom geen inspraak voor de harige huisgenoten.
Rood. Dus. 

Project: Kattentrap

Grote projecten moet je samen doen en daarom is dit een plan welke ik samen uitvoer met mijn vader, de timmerman. Het eerste deel van het project was bepalen wat voor trap het moest worden. Hoe groot de treden en hoe en op welke afstand de treden aan de paal bevestigd moeten worden. Het tweede deel, de aanschaf van de spullen, is ook al gebeurd. Paps heeft, verrassing, de plankjes op maat gezaagd en groeven in de paal gefreesd. Nu is het mijn beurt. De onderdelen moeten een verflaag. Of twee. Of drie. Dat moet ik zelf bepalen en dat zal ik doen tijdens de werkzaamheden.

Jammer is wel dat het nu zo koud is buiten dat de katten niet de deur uit te krijgen zijn. Al dat veranderd, natuurlijk, als de mooie kattentrap tot hun beschikking is. Denk ik.
NOT!

Nog meer kattentrappen kunt u hier zien. Heel creatief allemaal. 

Granaatappel

Het was druk de laatste week van het afgelopen jaar. Lichamelijk was het goed te doen. Beetje wandelen, boekje lezen, boodschappen doen, koken, puzzelen en uit eten. Maar tussen de oortjes daar ging het minder goed. Met als gevolg lichamelijke klachten zoals jeuk, krampen en pijn. Ondertussen blijven lachen natuurlijk want het zijn feestdagen. Ik denk dat ik het overgrote gedeelte van het volk in de maling heb kunnen nemen. Behalve eentje. Er is er een aanwezig die een geliefde met MS van dichtbij heeft meegemaakt en ze heeft, op een afstandje, naar mij kunnen kijken. We hebben niet gesproken maar ik kreeg wel twee granaatappels mee. Kan zijn dat ze met het fruit in haar maag zat. Zonde om weg te gooien en niet weten wat ermee te doen. Kan ook zijn dat ze dacht dat ik er misschien wat aan zou hebben. Vermoedelijk hebben we te maken met een combinatie van deze factoren. Ik ben eens lekker op zoek gegaan in mijn favoriete kookboek, ook wel bekend als Internet. Heel veel machtige recepten waarbij de granaatappelpitjes op grote stukken vlees worden gedrapeerd. Niet handig voor de veggie. Heerlijke cheesecake met een topping van granaatappel. Maarja, het is januari en iets ‘gezondere’ gerechten zijn welkom deze maand*. Een smoothie dan? Bijvoorbeeld deze met alleen maar fruit. Vandaag was dit mijn ontbijt en ik kan u garanderen dat ik het erg lekker vind. Zo lekker dat de tweede granaatappel morgen ook in de blender verdwijnt.

*)Niet dat ik ben aangekomen in gewicht afgelopen maand. Waarom niet? Omdat ik daar niet aan doe, daarom niet. 🙂