Lekker eten op Kreta

Zoals jullie wel weten ben ik vegetariër. Soms is dat lastig. Bijvoorbeeld in Nederland in de jaren 80. Of in Frankrijk anytime. Daarom vind ik het best wel spannend om uit eten te gaan in een land waar ik nog niet eerder was. Zoals Griekenland. Maar, ik moet zeggen, het viel mij 100% mee. Ik kreeg het idee dat de obers het allemaal wel best vonden en, het is Kretenzer eigen, ze dachten lekker met mij mee om wat moois op mijn bord terecht te krijgen. Help natuurlijk ook wel dat Kretenzers zelf niet veel vlees eten. Ik heb wel vaak Griekse salade besteld want = lekker. Ook heb ik gegeten Briam, een stoofpotje uit de oven met aubergine en courgette, gevulde flapjes met spinazie en/of kaas en van die grote witte bonen in een lekker kruidig tomatensausje. Als met al kreeg ik veel vertrouwen in de Kretenzer keuken. Tot deze avond.


Tijdens de rest van de vakantie ging het goed. Ik ben zelfs thuisgekomen met het recept voor sperziebonen in tomatensaus. Want dat is zo grappig. Als je zegt dat je iets heel lekker vind gaan ze je vertellen hoe je het thuis klaar moet maken. Geheim van de chef bestaat niet op Kreta. 🙂

We zijn weer thuis

En meteen deed de telefoon het niet en hadden we internjet. Ook is het hier verdomde koud waardoor ik meteen de t-shirts met korte mouwen achterin de kast kon plaatsen zodat er meer plek is, vooraan, voor de warme wintertruien. Verder regent het hier de hele dag. Had ik al verteld dat ik het koud heb? Het onthaal van de poesebeesten was erg warm en maakt veel goed. Daarbij leek het dat mijn familieleden ook wel content waren mij weer te zien. De kadootjes hielpen daar vast wel wat bij. Oja, morgen moet ik weer naar mijn werk.

Dus, stel, er zijn mensen die zeggen neuk de eend! Het is hier veel te druk ik wil weg. Of, mensen die er eindelijk zijn achtergekomen waarom hun bloeddruk cq. hartslag veel te hoog is en daaraan willen ontsnappen. Of, mensen die de meuk gedurende de winter (zeg, zo tot eind april) de meuk laten en gaan ontsnappen naar een warm(er) land. Stel, die mensen zijn er en lezen dit log. Ik heb een vraag aan deze mensen; mag ik mee?

Gisteren de zuidkust

Ik weet waar we heen gaan als we, over een jaar of 2-3, weer naar Kreta gaan. We gaan naar de zuidkust. Want daar gebeurd helemaal niets. Ik weet er verder ook niets over te schrijven want we hebben helemaal niets gedaan. Ja, wat gegeten en gezwommen en foto’s gemaakt van katjes en van onszelf terwijl we niets aan het doen waren, maar dat is nauwelijks het opschrijven waard. Is dus ook niets om er over te lezen dus ik hou maar op.