Citroen


Zo af en toe gebruik ik citroen bij het bereiden van een maaltijd. Zo maakte ik eergisteren een tahine van pastinaak en kool en daar ging het sap van een halve citroen in. De andere helft deed ik gisteren in een soep met, jawel, pastinaak. Het lekkerste is om dan vers citroensap te gebruiken. Nu kwam dat ook precies goed uit want twee keer een halve maakt dat ik slechts een hele citroen hoefde aan te schaffen. Maar nu komt het. In deze citroen kwam ik geen pitten tegen. Niet eens eentje. Dat vind ik raar en verdacht. Mijn vraag is nu, hoe planten moderne citroenen zich voort?*
*) Stiekum had ik mij verheugd op citroenstekjes kweken zoals hier wordt voorgedaan. Helaas peanutbutter, ik moet een andere hobby verzinnen. 

Ff tussendoor


Als u denkt, wat is het stil hier, dan kan dat kloppen. Uiteraard heb ik mij voorgenomen meer en vaker te schrijven voor mijn blog en, zoals te verwachten, komt daar niet van terecht. Oh, ik schrijf wel. Maar niet voor hier. Heb zelfs reeds een kwart van een schrijfmap vol gepend maar kan er weinig mee op mijn blog. Allemaal de schuld van Cathelijn Schilder. Paar weken geleden gaf deze schrijfster een workshop bij de plaatselijke boekenboer en had ik er een zeer vermakelijke vrijdagavond aan. Haar tip, althans degene die ik onthouden heb, was om vooral te schrijven. En dan later te kijken wat je er nou eigenlijk mee kan. Dat ben ik nu aan het doen. Ik schrijf kleine stukjes en hoop er later een idee in te herkennen. Zodat ik er wellicht een verhaal van kan breien. Ik weet niet of dit helemaal is wat Cathelijn bedoelde maar ik ga het zo maar even doen. Ondertussen kom ik af en toe hier om een foto te plaatsen of een tussendoor verhaaltje. Zoiets dan maar…

Lente

Sneeuwt het alweer. Ben het zo spuugzat. Die koude, het natte en het grijze. Vandaag ga ik het allemaal negeren en schaf mijzelf narcissen aan. Van die lieve kleine, met kopjes die naar elkaar kijken. Zodat ook zij de koude, natte, grijze buitenwereld niet zien.