Ja, dat geloven we wel.

Uit geen zin in voetbal, vorige week poging gedaan film te kijken. Over een meisje in een psychiatrische inrichting. Bleek dat Jared Leto (ja, die met die ogen) haar vriendje speelde. Deze viel in de prijzen qua Vietnamoorlog, hij mocht er heen. Maar dat wilde hij niet dus hij ging naar Canada maar niet voordat hij zijn vriendinnetje had bevrijd en meegenomen. Dus daar staat Jared, met die ogen van hem, op het parkeerterrein haar te vragen, en te overtuigen, met hem mee te gaan. En wat denk je? Ze zegt nee! Tegen die gozer met die ogen. WTF! Nou, dan hoor je ook wel in dat gekkenhuis. Lekker realistische film hoor.

Aken

Dus toen waren we in Aken. Dat is zo’n stad waar ik erg weinig van weet dus er nodig even naar toe moest. Wat ik wist is dat de stad in Duitsland ligt maar eigenlijk wist ik niet eens waar precies. Nou, vlak naast Vaals dus. We zijn met de bus gegaan en die deed er een half uur over. We hadden lopend kunnen gaan. Dat soort dingen weet ik graag van te voren. Minpuntje maar daar kan de stad zelf niets aan doen, ligt aan de info bij de receptie van het NL-park waar wij verbleven.
In Aken aangekomen blijkt dat er best wel wat te doen is aldaar, vooral als je een bejaarde leeftijd hebt bereikt. Vermoed ik want er waren vele van die leeftijdsgroep aanwezig. Vooral in het gebied rond de kathedraal en de schatkamer. En dat is lastig want deze groep mensen doen aan groepsvorming en bezetten daarbij de gehele stoep. Ook kijken sommige exemplaren je heel boos aan als je snel voorbij loopt. Minpuntje.
Hier een foto van de hele grote kerk.


Wat is er verder nog te doen? Nouja, wandelen door de stad. Beetje oude gebouwen bekijken die in de steigers staan (jawel, minpuntje). En winkelen, oja winkelen kan heel goed in Aken. Er is van alles, zelfs een makkelijk te vinden buitensportzaak (pluspuntje). Maar we hadden geen zin om te winkelen en de rest van de winkels waren ook niet echt ons ding, jammer. Wel leuke terrasjes alwaar er lekker bier geschonken wordt. Ik had een bitburger, mjammie hoor. Al met al scoort Aken, net an, een positief oordeel. Vooral door de aanwezigheid van een starbucks.

Limburg

Ik ga het lekker verklappen; we zijn in Vaals. In een bungalowpark van bekende aard. Erg kindvriendelijk en dat is dan weer minder. 😉
Vaals is een mooi stadje vlakbij het drielandenpunt. Was voorheen een vierlandenpunt en zo leert B nog eens wat. Is wel lekker hier, ik denk ook om te wonen, vooral als je op vakantie wilt gaan. Je bent zo in het buitenland terwijl ik normaal eerst een heldhaftige poging moet doen om NL uit te komen. Wat je dan vaak ook graag wilt want duurt eeuwen voordat je dit land uit bent. Hoewel Limburg op zich zelf ook al on-hollands leuk is. Ik vind hier aspecten in het landschap welke ik eigenlijk associeer met buitenland. En ze praten hier ook al raar dus het plaatje is eigenlijk wel compleet. Plaatje? Hier een plaatje geschoten in het centrum van Vaals.


En van het drielandenpunt, leuk plekje maar de koffie was niet te zuipen. Wel leuk entertainment van een groep neo-middeleeuwers uit het oosten.


En plaatselijk wildlife, erg schattig.


We vermaken ons gruwelijk. Daarbij heb ik nog meer foto’s waarmee ik zeker een week mee vooruit kan, blogwise zeg maar.

Op visite bij de buren en limbo’s

Mijn gezelschap en ik moesten er weer lekker tussenuit. Nu vinden wij ons in een gebied in NL waar het wel nodig is om het paspoort mee te nemen bij het wandelen. Zo deden we vandaag een lekkere ramble en hebben een mooi stukje bij de oosterburen bewandeld. En erg mooi weer erbij, heb er een rode neus van (nee, niet van de bitburger oder so was). We zijn nog van plan de bus te nemen naar Aken (of Aachen, whatever) en een wandeling te doen vanaf het drie-landen punt naar onze belgonische vriendjes en we hebben nog kaarten voor Thermae 2000. Waar denk je dat wij zijn?

Oja, feuteus. Hier een lichtelijk gehinderd uitzicht op het stadje waar we verblijven.


Duitse koetjes (die zien er toch heel anders uit he?)


En een grenspaal, tja, dat hebben we thuis niet, vandaar.

Niet op mijn plek

Ben deze week weer eens niet thuis. Ff een weekje er tussenuit. En dat mag best want mijn ‘zomer’vakantie valt dit jaar eind september. Volgens mijn kalender is het dan herfst. Dusse, ik ga er van genieten want hierna duurt het een hele lange tijd (vooral voor mij en dan op het gevoelsmatige vlak) voordat het er weer van komt.

In a hole in the ground there lived a hobbit…

En zo wacht je een jaar op je meubelen en zo gaat die order niet door (misschien schrijf ik hier nog eens over, tis waarlijk een triest verhaal). En zo vind B zichzelf, geheel tegen haar zin want kan wel 20 leukere dingen verzinnen om te doen, in meubelzaken. Makkelijk om te bepalen wat je lelijk vind, nog makkelijker te bepalen wat onpraktisch is maar erg moeilijk om te bepalen wat wel past in ons huisje. Hoewel sommige fabrikanten het mij wel makkelijker proberen te maken. Want zeg nou zeg, als recht door zee Tolkien fan kan ik toch eigenlijk niet anders doen dan meubels uit deze lijn aanschaffen?

Jammer dat ik deze meubels lelijk vind. Maarja, ik woon dan ook niet in een hol in de grond.

Plaisir in je werk


Juist ja. Dus de dames en heren wijnkenners hebben met plezier, lol, genoegen de wijn die in de schappen staat (grote schappen!) voor mij uitgezocht ofwel geselecteerd. Ja, natuurlijk avec plaisir. Zou een beetje raar zijn als er ‘met frisse tegenzin’ zou staan. Zo kan B ook plaisir hebben in haar werk. 😉

Waar? Daar!