Rustige zomer


Bij de bestelling zonnebrandcrème, want ik ben een optimist, kreeg ik een kado. Heel aardig van de zonnebrandcremeproducenten maar waarom nou net deze zonnebril? Het ontwerp van het gevaarte maakt dat het product waar mijn bestelling om ging, de crème, in het geheel niet meer nodig is. Deze bril bedenkt meteen het hele gezicht. Nog iets groter en ik hoef mijn lichaam ook niet in te smeren. Het ziet er niet zo aantrekkelijk uit maar het is wel lekker makkelijk. Gewoon de bril op en ik ben de hele zomer beschermd tegen alles. De zon, vliegjes, ander ongedierte en sociale contacten.  

Hersenpap*


Het gebeurt steeds vaker. Dan ben ik, bijvoorbeeld, mijn sleutelbos kwijt en kijk ik op de plek waar deze te vinden moet zijn. Daar is de bos niet en dan loop ik snel door het huis en voel mijn frustratie groeien. Alle trappen ga ik op en af en ik zoek in alle tassen en jaszakken totdat ik de sleutels nog niet gevonden heb. Uiteindelijk ga ik, na drie keer rustig in en uit geademd te hebben, terug naar de eerste plek. Daar waar de bos altijd hangt. En daar is ie dan. Soms wil ik wat zeggen en dat lukt niet. Het woord is er wel, het is ook het juiste woord maar het komt er niet uit. Andere keer als ik ga praten sla ik op hol. Dan blijf ik praten en wil stoppen maar dat lukt niet. Het klinkt dan, denk ik, net alsof ik heel nerveus ben. Eigenlijk ben ik dan heel erg moe. Ik raak wel eens de clou kwijt in een lang gesprek en dan praat ik er wat omheen in de hoop dat het niemand opvalt. Soms lukt dat, tegenwoordig meestal niet. En ik maak vaak mijn zinnen niet

*) Hersenpap: zo noem ik het omdat het lijkt alsof mijn hersenen op zo’n moment gereduceerd zijn tot een dikke papperige substantie waar mijn gedachten maar moeilijk doorheen komen. Eigenlijk moet ik zeggen dat ik cognitieve problemen ervaar maar de meeste mensen weten niet goed wat dat betekend. Ik ben niet de enige die dit heeft en ik weet heel zeker dat er mensen zijn die het veel erger hebben. Maar eng is het wel. Ik behoor tot de groep mensen met MS die er ‘goed uitzien’. En dan lijkt het net alsof ik er geen last van heb. 
Het is vandaag wereld MS dag. Vandaar dit kleine inzicht in mijn ervaring met deze kutziekte.

Snel, verzin een list

‘Wat eten we vandaag? En kan ik je erbij helpen?’, zegt mijn man als hij thuiskomt uit zijn werk.
‘Pastaovenschotel. Wil jij de macaroni pakken dan rasp ik de kaas’, zeg ik met mijn hoofd in de koelkast. Ik hoor gestommel in de bijkeuken en een diepe zucht.
‘Ik zie helemaal geen macaroni, wel noedels maar dat is andere pasta’.
Snel overweeg ik de mogelijkheid dat de pasta op is. Hebben we die vorige keer opgemaakt? Kan zo zijn, we eten best vaak Italiaans. Maar geen nieuwe gekocht?
‘Oh, zei ik pasta? Ik bedoel aardappelovenschotel’, zeg ik, ‘dus de zak aardappelen graag’.
‘Neem jezelf in de maling’, zegt mijn man terwijl hij met de piepers naar de keuken loopt, ‘ga je nu aardappel in de pastasaus doen?’
‘Ja’, zeg ik, ‘met wat extra kaas. Tegen de schrik’.
Want raar is het. Geen pasta maar wel aardappels in huis. Ongehoord.

Spathiphyllum Walissi


De inrichting. Daar moet over nagedacht worden. We dachten: plant in badkamer. Een varen plaatsen, is de tip van de buurvrouw. Die kan goed tegen vocht en warmte en heeft niet veel zonlicht nodig. Een varen is een echte blikvanger met zijn gekartelde bladeren die zich gracieus draperen tegen de muur van witte stenen. Precies wat de verouderde inrichting van de badkamer nodig heeft. Na vier weken liggen er meer blaadjes op de grond dan dat er aan de plant zitten en wat daar nog wel aan zit is bruin. Tip van de postbezorger: Aloë vera.
‘Dat is een soort vetplant’, zegt hij, ‘en die kan veel hebben’. Leg er decoratieve stenen omheen en je creëert een Wellness sfeertje en dat is harstikke hip tegenwoordig. Pas na vijf weken wordt hij bruin en stinkend. We vragen advies aan een plantenkenner op de binnenplantenafdeling van het tuincentrum. Die raad een Spathiphyllum Walissi aan.
‘Heeft dat ook nog een gewone naam?’
Maar nee, heet echt zo. Is luchtzuiverend volgens de behulpzame man in de groene overall. Maar al na drie weken hangt er een ongezond rottende lucht in de badkamer. De spathiwhattus heeft duidelijk geen zin meer in het purificeren van de aanwezige zuurstof. Dit keer hebben we maar zelf een plant uitgezocht. Deze doet het nu anderhalf jaar, valt niet uit en staat mooi in de hoek. Om de zoveel tijd neem ik de plant mee onder douche. Daarna laat ik hem, ondersteboven, opdrogen. Dan is hij weer voor een tijdje stofvrij. Ideaal. Ik kan het iedereen aanraden. Een plastic plant.

Balkontuintje update

Zojuist het linkerbalkontuintje onder handen genomen. De pompoenplantjes staan er nu in samen met bonenkruid, marjoraan en de ijsbloemen. Stuk gezelliger op deze manier. De pompoen gaat verticaal groeien. Met een beetje veel hulp van mij en een aantal speciale knijpers. Mocht dit gaan lukken: foto’s volgen.

Aan de wandel

Met mijn nieuwe schoenen. Wandelschoenen categorie B. We hebben hier namelijk hele steile dijkjes. Ok, ik geef toe. Ze zijn zeker een halve categorie overdreven maar deze zitten het lekkerst van de schoenen die ik gepast heb. Voor het eerst met roze. Ja, ik word nog eens een echt dametje.