Spinner is terug

En toen was ook nog Spinner er vandoor. Ik had nog een soort van aanvaring met haar afgelopen donderdagmiddag. Ik wilde haar borstelen en madam vind dat niet nodig. Vanaf die middag had ik haar niet meer gezien. Tot dinsdag, laat in de, ochtend. Stond ze ineens weer met haar guppenkop voor de achterdeur. Ben ik de rest van de dag bezig geweest met afmelden van help-mijn-kat-is-zoek bij het asiel, de dierenambulance, een internetsite gerund door lieve dierenliefhebbers en de directe, en een aantal niet zo directe, buren. Opvallend hoe de buren meeleven als je huisdier vermist is, hartverwarmend. Echt waar.
De ontvangst van Rommel bleek iets minder hartverwarmend. Het kan ook niet altijd mee zitten.

Ik heb ook zo’n zwak voor blauwe ogen

Ik zie je in de verte al staan. Je weet dat ik je zie. Lichtelijk geïndoctrineerd door je verschijning loop ik in jouw richting. Ik zie je een ontwijkende beweging maken. Toch loop ik verder. Als ik bij de plek ben aangekomen waar ik jouw net nog zag zie ik dat je naar mij staat te kijken vanachter een schuurtje. Je lichaamstaal zegt wel dat je schuw bent maar je doet tegelijkertijd niet erg je best om je te verbergen. Ik meen dat je dat nu zelf ook weet want je loopt naar mij toe. Niet in directe gang maar toch duidelijk in mijn richting. Ik blijf stilstaan en vraag mij af wat voor karakter jij hebt.  En dan, toch nog plotseling, bevindt jij je in mijn persoonlijke ruimte. Je kijkt naar mij met grote blauwe ogen waardoor er iets in mij smelt . Je fluistert iets maar, ook al ben je dichtbij, ik kan je niet goed verstaan. Je knipoogt en ik weet dat jij weet welk effect je hebt op mij. Ik let goed op want dit moment wil ik vastleggen voor later. Je mooie licht turquoise kijkers richten zich nogmaals op mijn gezicht en je buigt je snel naar voren. Voordat ik het weet heb jij mijn fotocamera in je snavel en laat je niet los. Rotvogel. 

Bloesem

Ruim twee jaar geleden heb ik al eens kapucijners gekweekt om het balkon. Toen de hele bak aan de linkerkant met de mooie klimmers volgezet. Prachtig vond ik het. Lekker ook. Verse kapuus met picallilly. Of mosterd, whatever you fancy. Dit jaar had ik een deel van de bak over. Daar stond nog niets in. Omdat ik niet van lege plekken houd heb ik er een paar bonen in laten vallen om te kijken of ze het nog doen. Het zakje met kweekkapucijners was immens ook alweer twee jaar oud. Na zeer korte tijd bleek dat wel zes plantjes hun stinkende best deden om de hoogste te worden. Als de plantjes vinden dat ze hoog genoeg zijn geworden komen er bloemen. Hele mooie, tere bloemetjes.  Heel grappig ook nog, ze verschillen in kleur.

En de opbrengst qua kapucijners? Vierentwintig bonen, lekker als toevoeging aan de groentesoep.

Project shirt naar rok

Dames en heren, ik ben er weer. Even. Of voor wat langer maar in ieder geval vandaag. Ging een beetje beroerd met mij afgewisseld met wel goed tot heel prettig zelfs. Daar tussenin had ik nergens zin in of juist wel maar dan had dat niets met bloggen of internet van doen. Zoals dit projectje waar ik dan wel weer foto’s van gemaakt heb om met jullie te delen.

Het betreft een shirt welke ik ooit in Frankrijk heb gekocht. Het is gemaakt van polyplasticzweetmehetongangsetyleen. Geen idee waarom ik het nooit aan had. Het motiefje vind ik echter wel erg leuk, daarom had ik het gekocht natuurlijk, dus ik moest er wat mee. Gelukkig heb ik een goede schaar voor stof en een woeste naaimachine en kon ik ermee aan de slag. Ik heb knipperdeknip gedaan en volgens de beproefde naaierdenaaimethode een tunneltje erin geprutst en nu is het een rokje geworden.

Niet voor nu, want te warm, maar voor in de herfst. Over een maillot, panty of legging. Stoere boots eronder en klaar!