Hallekukenatie

Die medicijnen, waar ik het gisteren over had, daar krijgen mensen wel eens hallekukenaties van. Toen ik dat las moest ik lachen. Er staat natuurlijk hallucinaties in de bijsluiter maar zo hebben wij dat thuis nog nooit genoemd. Met thuis bedoel ik bij mijn ouders, van toen ik daar nog woonde. En dat houd ik vol ook al woon ik reeds ruim 15 jaar uit huis. Zo hadden we het ook wel eens over aluminumum en, mijn persoonlijke favoriet, lini…lino…uh…limole…uh zeil.

Goed, die hallekukenaties van die capsules heb ik niet. Verder merk ik ook niets van de werking. Morgen nog maar eens proberen.

De kabouter die plots naast mij heeft plaatsgenomen in de vensterbank zegt ook niets te weten over hallekukenaties. Gelukkig maar. Zie je wel, niets aan de hand.

Autorijden

Ik ben wat neutraal aangaande autorijden. In het verleden heb ik het ook wel een noodzakelijk kwaad genoemd maar die dag was ik waarschijnlijk ongesteld. En dan is alles een noodzakelijk kwaad, dat begrijpt u wel. De waarheid is dat autorijden voor mij wel handig is maar ik doe het net zo lief niet.

Fietsen vind ik, bij voorbeeld, al wat leuker. Vermoedelijk heeft dit te maken met frisse lucht, beweging en, op sommige momenten, natte haren. Van lichtelijk natgeregend haar krijg ik bijna krullen en dat vind ik leuk.

Wandelen is zelfs een hobby van mij te noemen. Ik heb er drie paar schoenen voor gekocht, 2 paar hoge en 1 paar lage stampers, en allemaal worden die gebruikt. Daarbij toegevend dat ik ze net zo hard aan doe als ik even naar de supermarkt loop, op 400 meter afstand, want ze zitten zo lekker.

Waar ging dit ook alweer over? Oja, autorijden. Nou, ik heb nieuwe pillen gekregen. Die kunnen wat doen tegen de moeheid. Tevens kunnen ze mijn reactievermogen beïnvloeden, daarom een grote gele sticker op de verpakking. En als dat zo is, vertelde mij de apothekersassistente, dan kan ik beter niet autorijden.
< ironic mode> He! Wat jammer nou! < /ironic mode>