Wandeling in’t bos

De grootste waterval van Nederland staat er in de papieren wandelroute. De nieuwsgierigheid is geprikkeld. Op kleine afstand van het park waar ik verblijf dus wat houdt mij tegen dit wonder de Nederlanden te gaan aanschouwen. Niets dus wandelschoenen aan en gaan! Nou, ik moet zeggen, ik was danig onder de indruk. En als ik dat zeg mag u daar rustig een flinke portie ironie bij bedenken, dat neem ik u helemaal niet kwalijk. Wellicht was ik meer onder de indruk geweest als ik niet in het buitenland was geweest en aldaar wat natuurlijk verval had mogen zien. Zoals in Donegal de Eas a’ Ranca waterval. Evengoed, hier ziet u ‘onze’ grootste…


Gelukkig was er die dag nog iets waar ik dan wel diepere gevoelens bij kreeg…

Bomen

Dacht ik te zijn ontsnapt aan het rooien van takken en en maaien van gras. In stadje P hebben we een nogal enthousiast team van de gemeentelijke tuinwerkers. Gaan ze hier, op vakantieadres, aan de slag. En ik ben op de Veluwe. Ze zijn nog wel ff bezig dus.

Wel beter hier, ze zijn pas om half 1 begonnen, de lieverds. Daar waar in stadje P de heren beginnen om 5 over 8 in de ochtend.