Maand: juli 2008

Ik had een te oude mobiel. Deed het prima natuurlijk behalve de batterij. Elke avond in de oplader maar als je mij de volgende middag zou bellen kon ik alleen zien wie mijn belde en dan was de batterij leeg. En omdat na 4 jaar het een oude model betrof is een extra batterij geen optie want heel niet verkrijgbaar. Dus nieuwe telefoon. Omdat ik zo gruwelijk weinig bel heb ik een prepaid dus dat wilde ik weer. En omdat ik zo absurt weinig bel en daarbij mij wel eens op een van de waddeneilanden bevind wild ik op het netwerk van KPN (keuze zat zoals KPN, HI of Simyo). Die laatste had ik, Simyo dus. Maar ik kon daar, op dat moment, geen nieuwe phone kopen dus heb ik een andere gekocht. Bij Hi alwaar het 7 euro 50 kost om je oude nummer mee te nemen. Basterds! Dat is meer dan ik verbel in een maand dus geheel tegen mijn principe en daarom niet gedaan. Het plan, echt te simpel voor woorden: ik heb een jaar een ander mobiel telefoonnummer. Na het jaar maak ik mijn mobiel simlockvrij want dat kan dan kosteloos. Dan pleur ik de Simyo simkaart er weer in en dan hops, heeft B haar eigen oude nummer weer. Makkelijk toch? Euh, nee dus. Want Simyo heeft gemerkt dat ik mijn nummer niet gebruik en stuurde daarom een mail om mij erop te wijzen dat ik 2 weken de tijd had om mijn nummer te gebruiken anders raakte ik deze kwijt en mijn beltegoed ook. WTF? Lekker klantvriendelijk hoor. Ik weet ook wel dat er te weinig mobiele nummers dreigen te zijn maar waarom willen ze dan mijne hebben? Tis er maar een en ik ben er aan gewend. Zelfs zo dat ik niet de moeite neem mijn nieuwe nummer te onthouden.

Eenieweej, ik heb het opgelost en kan er weer ff tegen. Maar vind Simyo wel een stuk minder vriendelijk dan dat ik ze vroeger vond. Wilde ik ff zeggen.

Wat B echt gespot heeft is een extra super microstand op haar toestel. Maar daar is moeilijk een foto van te maken. Wel een foto MEE te maken. Dat vieren we met een knijnneus. Issie lief of hoe dan?

Daar was B nog nooit geweest. Er was ook niet eerder een reden, vandaar. Maar afgelopen zaterdagavond was het er volle bak want niet 1, niet 2 maar wel 3 bandjes gaven Acte de Présence. En daar hadden B en vriendinnetje S kaartjes voor. Dus, B volgde S naar het java eiland wat in zichzelf niet veel voorstelde. Geen probleem want eerder genoemde 3 bandjes waren er en dan is het een stuk gezelliger. Als eerste Acda en de Munnik. Ik denk dat dit een leuke band is. Het ene liedje dat ik ken is nml erg grappig. Gaat over een meneer op een terras in Frankrijk die in de krant leest dat hij jammerlijk overleden is. Hmmm, als je het zo leest in het niet zo grappig. Maar het is het wel. Echt waar! Vermoedelijk is het een lollige band want ze moeten zelf er ook om lachen vooral om hun grapjes tussendoor. Het is wel duidelijk dat B de teksten niet verstaat, grumph. Al een half uur erna staat Van Dik Hout op de planken. Is duidelijk een wat serieuzer bandje want zo kijken ze ook (er waren grote schermen speciaal voor B zodat ze ook eens wat kan zien) De teksten zijn ook wat meer voor grote mensen, niet dat ik deze kon verstaan maar dat weet ik gewoon. Neem maar van mij aan. Overigens, het niet goed verstaan kwam niet door de bandjes hoor, het waaide nogal en B is een beetje doof want hardrocker. De zanger, hoeheettieookalweer, was goed bij stem en dat is in het verleden wel eens anders geweest. Maar goed, ook leuk. En een heel kort half uurtje later staat De Dijk op het podium. Leuke band, had ik al eens eerder gemerkt. Maar ut werd ook wat koud. Zo koud dat B zat te kleumen in haar fleece. Dus hopje naar huis. Leuk weekend. Nog wel ff dit. Kan die f*cking NS niet eens aangeven dat ze achteringang van het centraal al dicht hebben gegooid? Godverdegodver giga omgelopen, basterds!

Hier het uitzicht als bandje nummer 1 aan het spelen is.

En hier een wat recente photo, ook gemaakt met mijn phone en wat een wonderschone kwaliteit…NOT…, zwaantjes met puberkinderen. Vandaag gespot tijdens fietstocht.