Kleur

Het minder leuke van blonde lokken in je pony is dat als de pony bijgeknipt is het lijkt alsof het blond ergens in het midden van het haar begint. Dat komt omdat dit dan ook zo is. En wat doe je dan? Nou, dan ga je naar de kapper. Maar het is recessie. Dat hebben ze mij verteld op de tv. Daarom, met korting, haarkleurspul gekocht bij de drogist.
Na wat lichtelijk geklooi met een flesje kleurvloeistof en een flesje ontwikkelvloeistof krijg ik het makkelijk voor elkaar een flinke klodder schuim te produceren. Gelukkig had ik de handschoenen al aangedaan. In de tijd dat ik mijn haar met henna kleurde, bij andere mensen heet dat pubertijd, had ik regelmatig roodbruine vlekken op de handjes. En vreselijk mooi rood haar, dat dan wel.
Deze kleuring is van schuim en blijft lekker goed zitten. Vroeger, en dan heb ik het over twintig jaar geleden, was het vloeistof. Dat zat na vijf minuten in mijn oren, met pech in mijn ogen, kwam mijn neus uit en als ik even niet oplette zat het in de bilspleet. Nee, dit gaat een stuk beter. Het ruikt echter wel hetzelfde als toen. En als ik zeg ‘ruikt’ dan bedoel ik meurt de kamer uit.
Na dertig minuten en een onderbroken telefoongesprek sta ik weer in de badkamer. Uitspoelen is het devies. Dan gaat er een handvol spulletje in welke het haar moet verzorgen. Ruikt lekker maar ook dit moet ik eruit spoelen, al na 2 minuten. Ik dacht dat het verzorgen van haar wel langer zou duren. Van die maskers, weet u wel, die er een halve dag in moeten blijven. Met een knijper op je hoofd en dat dan vergeten en nog even een half pakje karnemelk halen bij de super om de hoek. Maar ik dwaal af.
Het haar is klaar.
Ik zie duidelijk verschil. U?