Maand: december 2010

Of zijn we hier niet zo gek als in Nicaragua?

Ik heb een broer en ik heb ook een tas met spulletjes erin. Tevens is het weekend en was ik gisteravond op een feest. Een goed feest. Alwaar ik tot vrij laat gebleven ben. Voor vandaag staat uitkateren op het menu. Verwacht geen verdere postjes dit weekend. Maandag weer.

Fijn weekend nog piepels!

Heden besloten deze suggestie iets meer letterlijk te nemen dan dat ik tot nu toe gedaan heb. Vandaag heb ik aan mijn nieuwe Garfield sweater, gisteren gekocht, een strak model jeans en korte wandelsokken. Niet dat ik vandaag ook maar enigszins van plan was te gaan wandelen, nee hoor. Ze zitten gewoon lekker. Het geheel afgerond met blauwe pantoffels met koetjes erop. Op rechtertoffel decoratieve, ik denk, koffiespetters. Feuteu!!!

Inhouse wear heet dat tegenwoordig. U mag van mij ook zeggen lekker warm thuis kloffie. Ik ben er erg tevreden mee, denk eraan dit ook aan te doen tijdens de feestdagen.

Niemand vind het leuk om in de wacht gezet te worden. Ook u niet. Ik meestal ook niet. Toch had ik eenmaal mazzel. Ik belde, op mijn werk, een zorgverzekeraar met een dringende vraag. Dat wil zeggen, mijn toenmalige baas wilde die dag antwoord. Of ik dat even kon regelen want de wachttijd was altijd vrij lang en hij had geen tijd. Goed joh, daar hing ik aan de telefoon.

Heeft u een momentje? Ja, hoor. Muziekje erbij.

Enfin, in de baas zijn tijd driekwart van LA Woman van The Doors beluisterd. Er zijn beroerdere manieren om je geld te verdienen.

En dan nog iets (ff lekker linkdumpen):
Hoe lang duurt een moment?

Dag 7 en begin ernstige afkeer te creëren aangaande de 30 dagen challenge onderwerpen. Vandaag ‘mijn beste vriend’. Sentimentele onzin en dat is het! Liever deel ik iets bruikbaars met jullie en vertel hoe ik vannacht een spin heb gevangen.

Het was een uur of 2 in de ochtend en ik moest uit bed voor een sanitaire onderbreking van mijn nachtrust. Veel rust zat daar niet bij want dit was al de tweede keer dat mijn nachtmerrie bruut werd onderbroken door lichamelijke ongemakken van deze soort. In de keuken vond ik een spin hangend aan het plafond. Eerst wilde ik de spin naar buiten bonjouren maar ik heb nog steeds horluiken voor de ramen waardoor dit bemoeilijkt wordt. Vooral midden in de nacht. Ik blies zachtjes tegen de spin die daarop reageerde door een centimetertje of 2 te zakken aan zijn draadje. Nu wil het dat de spin in de buurt van de vuilnisbak hing. Ik heb de vuilnisbak onder spin gezet, de deksel opengegaan en nog een beetje lucht zijn kant op geblazen. En ja hoor, daar zakte de spin de vuilnisbak in. Snel deksel, tis zo’n touch bin dus sluit lekker af, dicht en hop. Lekker warm plekje voor de spin en zo komtie nog eens ergens.

Gaat lekker met die challenge, morgen ga ik het eens lekker niet over ‘een moment’ hebben.

Allereerst mijn niet gemeende excuses voor het postje van gisteren, oftewel hedenochtend vroeg. Drank maakt meer kapot dan je lief is zullen we maar zeggen. 🙂

Vandaag is het maandag. Maandag begint altijd best goed want laat. Ik sta zo rond 11 uur op. Niet dat ik van uitslapen hou maar het is nou eenmaal niet anders. Daarna doe ik mijn ding. Vandaag was dat rijst koken en tofu in stukjes snijden voor de nasi van vanavond. Verder… nouja, laten we het erop houden dat het koken van de rijst meteen ook het hoogtepunt van de dag was dan heeft u een beetje een idee.

Daarom laten we de rest maar voor wat het is.

Ik had dus gezegd, geschreven, mee te doen aan de 30 dagen challenge die ik had gevonden bij Elsje. Waarbij voor elk cijfertje een titel ofwel suggestie wordt gegeven. Nu lijken sommige suggesties, want zo zie ik het, wel erg uitlokken tot zeer persoonlijk stukjes. En BranwensRealm is geen livelog of lijfblog of hoe die shit ook mag heten. Dit is een klooiblog, alwaar 1 persoon, namelijk ik, een beetje loopt te klooien. Zo post ik hier bedenksels, die te lang zijn voor Twitter, rare verhaaltjes en, recentelijk, mijn resultaten voor de door mij gevolgde schrijfcursus. Die heet ‘schrijf je eigen boek’. Dat lijkt mij iets te hoog gegrepen voor de ik-figuur maar ach, je mot wat. Er is hier niet zoveel te doen ziet u. Het was dat of de plaatselijke rugbyclub. Alwaar ik wel eens interesse voor heb getoond. Dat was snel over als je ziet wat voor enorme tutmeisjes daar op zitten. Haar netjes, nageltjes gelakt u kent dat wel. Getverdegetver. Maar ik dwaal af. Wat was de suggestie voor vandaag, uh gisteren (tis al na 12 uur zeg). Oh, mijn definitie van liefde. Die heb ik niet. Ik weet wel wat het is en ervaar het vrij vaak. Maar heb er geen definitie van. Want heb er niet zo veel mee.
Het andere woord met een ‘L’. Daar wel meer mee. Maar dat is een heel ander verhaal.

Morgen is de suggestie ‘Mijn dag’. Kijk daar kan ik wat mee. Het zou zelfs wel eens een livelog verhaal kunnen worden waarmee jullie de kans krijgen om de persoon achter BranwensRealm beter te leren kennen. Of niet…

Ga na of jij Julian Assange kan vinden.

Dat laat ik aan jullie over.