Sportief doen

‘Goed, je hebt hier al eerder gesport, zag ik’.
‘Dat klopt’.
‘Nou, dan weet je wel hoe het hier gaat. Waarom wil je weer gaan sporten, heb je een doel voor ogen?’
‘Nee, geen concreet doel, ik ben namelijk ziek en wil eigenlijk gewoon bewegen en wat te doen hebben en dit vind ik wel leuk’.
‘Nou, dan maak ik een programma voor je, doen we benen en armen en rug, en ik wil graag dat je roeien doen, dat is goed voor je rug’.
‘Zet er maar in, ik kijk wel of het lukt’.
‘Ja, wel doen hoor, anders maak ik het programma voor niets, je wilt toch wel afvallen?’
‘Nee, ik wil niet nog meer afvallen, trouwens dat kan ook niet’.
De instructrice kijkt mij wat raar aan dus ik vervolg,
‘dat vereist een wat zwaar programma en meerdere malen per week komen trainen en dat kan ik niet meer. Daarbij ben ik al meer dan 10 procent van mijn lichaamsgewicht kwijt en heb nu een BMI van 23,5 en dat vind ik wel goed zo’.
‘Als je last hebt van je rug dan kan je daar voor trainen en dan gaat het beter en kan je meer doen dan je nu kan’.
‘Ik heb geen last van mijn rug, ik heb een ernstige ziekte, ik heb MS’.
‘Oh, dat is een spierziekte, toch?’
‘Nee, het is een ziekte van het centraal zenuwstelsel, die gaat langzaam stuk. Dat uit zich bij mij in ernstige vermoeidheid en slappe benen. Daarom kan ik nu minder dan voorheen’, zeg ik wat geïrriteerd.
‘Kan je nog steeds wel wat afvallen hoor’.
‘Luister, het kan zijn dat als ik hier langskom ik tien minuten op de loopband sta en dat het dan wel weer genoeg is geweest’.
‘Oh, geeft niet, als je dat dan tegen mij zegt, dan help ik je met de rest van je programma’.

En plots lijkt mij zwemmen ook een hele fijne optie…