Een schuiver

Welke malloot veegt zijn straatje als hij op vakantie is? Dat je dat doet als je thuis bent. Maar in je vrije week? Zou hij dit van zijn vrouw moeten doen? Kon zijn hond die sneeuw niet opeten? Ik zag het dier gisteren nog een flinke hap nemen. Hij kwispelde er heel blij bij. Hoe komt hij eigenlijk aan die sneeuwschep? Die heeft hij toch niet van thuis meegenomen, de fanatiekeling. Het zou maar kunnen dat hij die pas heeft aangeschaft. Vanochtend hebben wij ovenwanten gekocht. Die lagen niet in de keukenlade. Kijk nou zeg, daar is nog zo’n zeloot*. Met net zo’n sneeuwschep. En ook zo’n jack aan. Wat staat er eigenlijk op die jas?
Vakantiepark Onder de Lindenboom.

*) Zeloot is een Jiddisch begrip en verwijst naar een specifieke, niet heel vaste, groep joden uit de 1e eeuw van onze jaartelling. Deze mensen erkenden alleen God als heer en meester waardoor ze regelmatig in de clinch lagen met mensen die een andere mening waren toegedaan. Zoals de keizer van het Romeinse rijk. Op zich vond deze keizer het geloof zelf niet zo’n groot probleem. Wel vond hij het vervelend dat de Zeloten het betalen van belasting als godslastering zagen. Daardoor liep hij een flinke duit mis. Dit resulteerde in het plegen van moorden over en weer tussen de Zeloten en de Romeinse bezetter en hiermee werd uiteindelijk het conflict opgelost. Althans, daar ga ik vanuit want ik hoor er niets meer over.
In deze tekst echter bedoel ik de letterlijke betekenis van Zeloot. Vanuit het Grieks betekent het ijveraar.

2 gedachten over “Een schuiver”

Geef een reactie