Project: kattentrap 2

‘Zeg B, hebben de katten enige inspraak over de kattentrap?’, zegt iemand tegen mij.

‘Hoezo?’, antwoord ik.

‘Nou, zij zijn degene die er gebruik van gaan maken dus ik dacht dat ze er wel wat over te melden zou hebben’.

Dat zou fraai zijn zeg. Dit zou betekenen dat katten een gegeven paard wel in de bek mogen kijken. Nou, ik dacht het niet. Dan kan je nog zo zacht en knuffelig en lief zijn en zacht tegen mij knorren en miauwen maar dat heeft geen invloed op hoe de kattentrap eruit gaat zien. Ik bepaal wat er gaat gebeuren. En dan heb ik het over de vorm van de trap, waar het ding psies komt te staan, de hoogte van de trap en de kleur van de trap. Daarbij, de poezebeesten steken geen poot uit om ook maar enigszins zelfs een klein beetje mee te helpen met de constructie van het gebeuren. Ik heb ze nog geen kwast zien vasthouden. Wel klagen dat dit niet kan omdat ze geen duim hebben. Nee, dan wat? Behulpzaam op het beste plekje van de bank liggen slapen. Is dat meehelpen? Nee. Ook daarom geen inspraak voor de harige huisgenoten.

Rood. Dus.