Zo’n dag

Mijn eerste koffie zit er al in. Mijn tweede ook en ben nog niet gedoucht. De achterdeur heb ik open gezet, de katten zijn in de tuin. Of die van de buren, of de mensen daarnaast. De lucht is grijs en er hangt een belofte van regen. De tuin is al redelijk verzadigd maar er kan altijd nog wat bij na de droogte van de afgelopen weken, maanden, leek wel jaren. Vandaag heb ik niets te doen, niets belangrijks wat niet kan wachten. Ik zou wat aan mijn naaiprojectje kunnen werken, de tuin wieden of die blanke plint schilderen. Het heeft allemaal geen haast. Over twee maanden ben ik jarig, zal ik alvast een lijstje maken. Een verlanglijstje of een lijstje met genodigden voor het feestje. Waarvan ik nog niet weet of ik dat ga geven. Zal ik daar eerst eens over nadenken. Kan ik morgen wel bespreken met manlief. Ik surf wat over het web en lees mijn email. Daar staan geen dringende zaken in die meteen afgehandeld behoeven te worden. Ik kijk weer eens naar buiten, het weer werkt nog steeds niet mee.

Vandaag pyjamadag.

2 gedachten over “Zo’n dag”

Geef een reactie